Demineralizacja szkliwa – jak ją zatrzymać i leczyć

Szkliwo zębów, najtwardszy materiał w naszym ciele, pełni kluczową rolę w ochronie naszych zębów przed uszkodzeniami. Jednak codziennie jest ono narażone na działanie kwasów i innych szkodliwych substancji, które mogą prowadzić do jego demineralizacji – procesu usunięcia minerałów niezbędnych do utrzymania zdrowego i silnego szkliwa. W sytuacji, gdy ten proces zachodzi niewłaściwie lub za szybko, może to prowadzić do powstawania próchnicy i innych problemów związanych z zdrowiem jamy ustnej. Czy istnieje jednak sposób, by zapobiec demineralizacji, a jeśli już do niej dojdzie – skutecznie ją leczyć?

Co to jest demineralizacja szkliwa?

Demineralizacja szkliwa jest procesem, w którym z szkliwa zębów są usuwane niezbędne dla jego zdrowia minerały, takie jak wapń i fosforan. Proces ten jest często spowodowany długotrwałym narażeniem szkliwa na działanie kwasów, które mogą pochodzić z różnych źródeł, takich jak bakterie obecne w naszej jamie ustnej, fermentujące resztki pokarmowe, a także niektóre napoje i pokarmy o wysokiej kwasowości.

W normalnych warunkach w organizmie człowieka zachodzi naturalny proces wymiany minerałów pomiędzy szkliwem a śliną, znany jako proces remineralizacji i demineralizacji. Demineralizacja zachodzi, gdy kwas atakuje szkliwo, natomiast remineralizacja to proces odwrotny, który pomaga odbudować utracone minerały.

Problem pojawia się, gdy proces demineralizacji zaczyna przeważać nad remineralizacją. W takiej sytuacji, jeżeli nie zostanie podjęte działanie, może dojść do osłabienia szkliwa i w efekcie do powstawania próchnicy i innych problemów zdrowotnych.

Jak wygląda brak szkliwa na zębach? Oznaki demineralizacji szkliwa.

Demineralizacja szkliwa może prowadzić do szeregu widocznych oznak, które wskazują na to, że szkliwo zębów jest uszkodzone. Oto kilka z nich:

• Białe plamy – najwcześniejszym i najczęstszym znakiem demineralizacji jest pojawienie się białych plam na zębach. Te plamy wynikają z utraty minerałów i są często nierówne lub mleczne.
• Zmiana kształtu lub wielkości zębów – jeżeli demineralizacja szkliwa jest zaawansowana, zęby mogą zacząć się kruszyć, co może prowadzić do zmiany ich kształtu lub wielkości.
• Zwiększona wrażliwość – zęby mogą stać się bardziej wrażliwe na gorące lub zimne pokarmy i napoje, a nawet na słodkie czy kwasowe smaki.
• Próchnica – jeżeli demineralizacja szkliwa nie zostanie zatrzymana, może dojść do powstania próchnicy. Oznaki próchnicy obejmują czarne, brązowe lub żółte plamy na zębach, ból lub dyskomfort podczas jedzenia.
• Zęby stają się bardziej żółte – szkliwo zębów jest naturalnie białe, więc gdy zaczyna się ono rozpuszczać, żółtej barwy nabiera zębina znajdująca się pod nim.

Jeżeli zauważysz jakiekolwiek z powyższych objawów, warto skonsultować się z dentystą, który może ocenić stopień demineralizacji szkliwa i zaproponować odpowiednie działania, aby zatrzymać ten proces i zacząć naprawiać szkliwo.

Od czego robią się odwapnienia na zębach?

Odwapnienia na zębach, inaczej zwane demineralizacją szkliwa, to stan, w którym z szkliwa zębów są usuwane minerały takie jak wapń i fosforan. Proces ten może być spowodowany przez kilka czynników:

• Dieta bogata w cukry i kwasowe produkty spożywcze – kiedy jemy produkty bogate w cukry, bakterie obecne w naszej jamie ustnej przekształcają te cukry w kwas. Ten kwas następnie atakuje szkliwo, prowadząc do demineralizacji. Produkty kwasowe, takie jak niektóre napoje gazowane i owocowe, również mogą przyczyniać się do tego procesu.
• Niewłaściwa higiena jamy ustnej – jeżeli nie myjemy zębów co najmniej dwa razy dziennie i nie korzystamy z nici dentystycznej, bakterie i resztki jedzenia mogą gromadzić się na naszych zębach, prowadząc do produkcji kwasu, który demineralizuje szkliwo.
• Suchość w jamie ustnej – ślina pełni ważną rolę w neutralizowaniu kwasów w jamie ustnej i pomaga w remineralizacji szkliwa. Jeżeli cierpisz na suchość w jamie ustnej, może to zwiększyć ryzyko demineralizacji szkliwa.
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe i refluks żołądkowo-przełykowy (GERD) – osoby cierpiące na GERD lub inne zaburzenia żołądkowo-jelitowe często mają kwasowy żołądek, który może spowodować erozję szkliwa, gdy treść żołądkowa wraca do przełyku i jamy ustnej.
• Niektóre leki – niektóre leki, szczególnie te, które powodują suchość w jamie ustnej lub mają wysoką zawartość kwasu, mogą również przyczyniać się do demineralizacji szkliwa.

Pamiętaj, że najlepszym sposobem na uniknięcie demineralizacji szkliwa jest utrzymanie dobrej higieny jamy ustnej, zdrowej diety oraz regularne wizyty u dentysty.